بازگشت به سنگر کمین
در زمان استراحت در منطقه عمومی فاو به علت گرمای شدید هوا علی رغم خطراتی که داشت شبها پشت بام ساختمانهایی می خوابیدیم که سقفهای محکم بتنی داشت.
پشت بام به همه منطقه اشراف داشت .توپخانه عراق وقتی توپهای فرانسوی شلیک می کرد با نوری که از خود ساطع می کرد کاملا مشخص بود و بعد از لحظاتی صدایی خشک از آن به گوش می رسید
منتظر می ماندیم ببینیم به کجا اصابت می کند.
آقای دکتر خنچه دوست و همکلاسی برادرم که آن روزها مسوول تبلیغات تیپ در فاو بودند را ملاقات کردم .دوربین 135 معروف آنروزها در اختیارم گذاشتند به اتفاق دوستان چندتایی عکس یادگاری گرفتیم .زمانی که دوباره به سنگرهای کمین بازگشتیم با دوربین فیلمبرداری آمدند داخل کمین و از بچه ها فیلمبرداری کردند
به هنگام آبتنی در اروند رود در اثر نیش مار آبی به بیمارستان فاطمه اهرا- سلام الله علیها. در همانجا منتقل و با پسر عمویم آقای علی حکیمی که از کادر بیمارستان بودند ملاقات کردم.
در بازگشت به کمین از خط پدافندی عبور می کردیم که با تعدادی از بچه‌های روستایمان از جمله آقایان احمد و حمید رضا مرادی و دوستان دیگری که نامشان را فراموش کردم ملاقات کردم.
شهید محمد باقر باقری نوجوانی پاک و دوست داشتنی .
بچه رکن آباد شهرستان میبد
شیفت نگهبانی بنده و بابایی معمولا بعد از ایشان بود.
آرام و محترمانه ما را برای شیفت بعد از خود و نماز صبح بیدار می کرد.
یک روز در ابتدای ورودی کانال در حال تجدید وضو تیر مستقیم به قلب نازنینش می خورد و آسمانی می شود.
یک شب خبر می رسد که گشتی های عراق اطراف کمین مشاهده شده اند آن شب همه با هم نگهبانی دادیم و کسی نخوابید. روزهای آخر ماموریت مصادف بود با ایام صفر المظفر. سال 1407 ه . ق عراق از ترس عملیات جدید ، جهنمی از آتش بر سر بچه ها می ریخت.
بهنگام باز گشت به تیپ الغدیر در دژبانی اروند رود ، دوست عزیزم آقای حسن سیفی را ملاقات کردم.
شهید هاشمی هم از ماموریت در خرمشهر بازگشتند . دیدارها تازه شد.
پس از اخذ برگه پایانی به اهواز آماده و از آنجا با اتوبوسی به یزد آمدیم .
سه نفر ی در صندلی عقب جای گرفتیم
شام را هم تن ماهی که همراه خود آورده بودیم داخل اتوبوس خوردیم
غروب رسیدیم یزد میدان باهنر پیاده شدیم .
یادم نیست با چه وسیله ای آمدیم اردکان فکر کنم شب را داخل پایگاه بسیج اردکان خوابیدیم و صبح رفتیم روستایمان مزرعه‌نو.
درباره این سایت